Μεγάλο σόι τα anis (διεθνής ονομασία του γένους των αλκοολούχων ποτών με βάση την ανηθόλη) και σκορπισμένο σε πολλά και διάφορα σημεία του πλανήτη. Για την Ευρωπαϊκή Ένωση τα πράγματα είναι απλά: από τον Μάιο του 1999, με κανονισμό του Συμβουλίου της Ευρώπης ορίσθηκαν οι προϋποθέσεις προκειμένου ένα ποτό να μπορεί να ανήκει στην οικογένεια των αλκοολούχων ποτών με άνισο, στην οποία εντάχθηκαν το pastis, το anis και το ούζο.

Το γενεαλογικό δέντρο της οικογένειας απλώνεται από τα βάθη της Ανατολής ως το Μεξικό, με τη μεγαλύτερη συγκέντρωση «συγγενών» σε χώρες της λεκάνης της Μεσογείου όπου ευδοκιμεί ο γλυκάνισος. Η χρήση του γλυκάνισου ως αρωματική ύλη ποτού σε αυτές της περιοχές μεγάλωσε με τα χρόνια την οικογένεια των anis δημιουργώντας κοινότητες σε χώρες όπως η Τουρκία, η Γαλλία, η Ιταλία η Ισπανία και η Ελλάδα.

Η κύρια διαφορά του ούζου είναι ότι: στα περισσότερα anis προηγείται η εκχύλιση των αρωμάτων από τους σπόρους με νερό και αυτά προστίθενται στο διάλυμα της αλκοόλης. Στο ούζο η παραλαβή των αρωματικών ουσιών γίνεται με απόσταξη των σπόρων σε διάλυμα νερού και αλκοόλης.