κείμενο: Χάρης Βεκρής
Το tsou.gr δημιουργήθηκε το 2007, όταν στη συλλογή μου υπήρχαν τότε 300 περίπου καραφάκια ούζου. Η πρώτη εκείνη παρουσίαση τόσων διαφορετικών ετικετών ούζου – άγνωστων στους περισσότερους ως τότε – απέσπασε δεκάδες επαινετικά σχόλια που καταγράφτηκαν όλα αυτά τα χρόνια στο ιδιαίτερα πλούσιο βιβλίο επισκεπτών της ιστοσελίδας.
Αναπολώντας σήμερα εκείνα τα πρώτα ξενύχτια για τον εμπλουτισμό της ιστοσελίδας, θυμάμαι πως ελάχιστες πηγές υπήρχαν μέσα από τις οποίες είχε κάποιος τη δυνατότητα να αντλήσει πληροφορίες για μια ποτοποιία ή μια ετικέτα. Μετρημένες στα δάχτυλα οι ποτοποιίες που διέθεταν δικό τους ιστότοπο για την προβολή των προϊόντων τους, φτωχά άρθρα για το ούζο αναρτημένα σε ειδησεογραφικά sites και κάποια e-shops καταστημάτων που εμπορεύονταν μεταξύ άλλων και ούζο. Αυτό το κενό ήρθε τότε να καλύψει το tsou.gr προσφέροντας «ένα χώρο στο διαδίκτυο όπου θα παρουσιάζονται όλες οι ποτοποιίες της χώρας και όλες οι ετικέτες που κυκλοφορούν».
Ο στόχος αυτός σήμερα έχει επιτευχθεί σε ικανοποιητικό βαθμό, αφού στη νέα έκδοση περιλαμβάνεται πλέον το σύνολο των παραγωγών ούζου της χώρας, ενώ λίγα καραφάκια -που βρίσκονται σε κυκλοφορία – παραμένουν εκτός συλλογής. Ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στους συγγενείς και φίλους για τα μπουκαλάκια που μου ‘φεραν από τα μέρη που ταξίδεψαν, αλλά και στις ποτοποιίες εκείνες που μαζί με τα συγχαρητήριά τους είχαν την ευγένεια να μου στείλουν δείγματα των προϊόντων τους.
Αποχαιρετώντας σήμερα την πρώτη έκδοση της ιστοσελίδας που οι τεχνολογικές εξελίξεις εξαναγκάζουν σε απόσυρση, αξίζει να κρατήσουμε για ενθύμιο ένα μέρος από τον πρόλογό της που παραμένει διαχρονικός, εξηγώντας ταυτόχρονα και τους λόγους που το ταξίδι μας στον κόσμο του ούζου συνεχίζεται…
«Ταξιδεύοντας έχω επισκεφτεί πολλές ποτοποιίες και έχω συζητήσει με παραγωγούς (αυτό με ευχαριστεί ιδιαίτερα) από την Καλαμάτα ως την Αλεξανδρούπολη. Οικογενειακές επιχειρήσεις οι περισσότερες, με το πορτρέτο του ιδρυτή προπάππου σε περίοπτη θέση, με βραβεία σε διεθνείς εκθέσεις, με ανεκτίμητα κειμήλια του 19ου αιώνα, με πατροπαράδοτες συνταγές και παραδοσιακούς καλοδιατηρημένους άμβυκες. Άνθρωποι που αγαπούν αυτό που κάνουν, που γεμίζουν από περηφάνια όταν ακούν καλά λόγια για το ούζο τους, άνθρωποι που κρατούν ζωντανό ένα κομμάτι της ιστορίας του τόπου μας.»
